Η ιστορία της Χρυσάνθης, ενός κοριτσιού που προσπάθησε να πάρει τη θέση ενός σερβιτόρου το 1870 στην Αθήνα, είναι η απόδειξη των προτεραιοτήτων και των στερεοτύπων της εποχής. Αυτή η περίπτωση προκάλεσε «σκάνδαλο» στην κοινωνία, καθώς η απασχόληση γυναικών σε αυτό τον τομέα ήταν εντελώς αδιανόητη. Στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, η δουλειά αυτή ήταν αποκλειστικά αντρική υπόθεση, και οι γυναίκες δεν έκαναν δημόσιες εμφανίσεις στα καφενεία.
Το 1870, μία ηλικιωμένη γυναίκα πήγε σε αστυνομικό τμήμα για να καταγγείλει τον Χρύσανθο, τον οποίο θεωρούσε αγόρι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν η Χρυσάνθη. Η νεαρή κοπέλα είχε ντυθεί σαν άνδρας και είχε κόψει τα μαλλιά της προκειμένου να μπορέσει να εργαστεί σε ζαχαροπλαστείο. Η επιτυχία της στις υπηρεσίες γα τον κόσμο την έκανε να αισθάνεται ευτυχισμένη, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Όταν οι αστυνομικοί τη συνάντησαν, εκείνη, τρομαγμένη και κατάπληκτη, δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.
Αξιοσημείωτο ήταν ότι η γυναίκα που κατήγγειλε τη Χρυσάνθη δεν έδειξε καμία συμπόνια για τη κοπέλα που, προκειμένου να ζήσει, εργάζονταν κάτω από συνθήκες που η κοινωνία τότε δεν μπορούσε να αποδεχτεί. Αντίθετα, την αντιμετώπισε όπως θα έκανε με μία εγκληματία.
Σήμερα, η φορολόγηση των φιλοδωρημάτων για τους σερβιτόρους από την Κυβέρνηση επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση γύρω από το πόσο σημαντική είναι η οικονομική στήριξη που προσφέρουν οι πελάτες στους εργαζόμενους, καθώς το φιλοδώρημα θεωρείται ένδειξη εκτίμησης από απλούς ανθρώπους για την εργασία τους και όχι προς όφελος των εργοδοτών ή του κράτους.
Η περίπτωση της Χρυσάνθης αναδεικνύει τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί μέσα στον χρόνο, με τις γυναίκες να έχουν κερδίσει την αναγνώριση τους σε επαγγέλματα που παλιότερα θεωρούνταν ανδροκρατούμενα. Παρά τις κοινωνικές εξελίξεις, η ιστορία αυτή συνεχίζει να μας θυμίζει τη σημασία της υποστήριξης και της αποδοχής στην εργασία, ανεξαρτήτως φύλου. Πηγή: tanea.gr