Η ανακοίνωση ότι «160 κοινωνικά στελέχη της Θεσσαλονίκης στηρίζουν Δούκα» εγείρει την απορία σχετικά με την πραγματική έννοια της ιδιότητας του κοινωνικού στελέχους. Ποιο ακριβώς είναι αυτό το επάγγελμα; Από τα ονόματα που αναφέρονται, γίνεται σαφές ότι οι περισσότεροι είναι κομματικά στελέχη που δεν έχουν υπάρξει ποτέ σε ανώτερες πολιτικές θέσεις. Οι περισσότεροι είναι κοινοτικοί, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, με κάποια πρώην δήμαρχο να συμπεριλαμβάνεται. Έτσι, ο όρος «κοινωνικό στέλεχος» φαίνεται να είναι ένας ευφημισμός, προοριζόμενος για τα κομματικά στελέχη που δεν φθάνουν σε σημαντικές αποφάσεις.

Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτά τα στελέχη παρέχουν και τους λόγους για την υποστήριξή τους στον Χάρη Δούκα. Ρωτούν «Τι μπορεί να προσφέρει ο Χάρης Δούκας;», και απαντούν ότι μπορεί να εκφράσει και να ενισχύσει τις μεγάλες προσδοκίες που προκύπτουν από τη διαδικασία εκλογής προεδρίας. Ωστόσο, δεν αναφέρουν ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η διατήρηση των προσδοκιών, χωρίς να συνδέονται με την πραγματικότητα – χαρακτηριστικό των ανθρώπων του ΠΑΣΟΚ.

Ανέφεραν επίσης τις «ακαδημαϊκές, ερευνητικές, κοινωνικές και πολιτικές γνώσεις και εμπειρίες» του Δούκα και το «προγραμματικό πλαίσιο» που παρουσιάζει για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Παρόλα αυτά, η κύρια αιτία που υποστηρίζουν τον Δούκα είναι ύπουλη: επειδή είναι Θεσσαλονικείς και δεν βιώνουν την κατάσταση στην Αθήνα. Αν ζούσαν στην πρωτεύουσα και έβλεπαν τις αναξιοπαθείς συνθήκες, ενδεχομένως την κακή εικόνα στο κέντρο κι άλλες ανεπάρκειες, ίσως να μην τον ψήφιζαν.

Την ίδια στιγμή, παρατηρείται μια εσωκομματική αντιπολίτευση, γνωστή ως κίνηση των 11 στο κόμμα της ΝΔ, που μπορεί να γίνει 10 εάν συνεχιστεί η απομάκρυνση του Μάριου Σαλμά. Αυτή η διάσπαση είναι σημαντική και οι «10» δεν επιθυμούν να φύγουν, αλλά να επηρεάσουν την κατεύθυνση της κυβέρνησης. Λειτουργούν δηλαδή ως ένα είδος αντιπολίτευσης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ – ο παραδοσιακός αντίπαλος – φαίνεται να μην μπορεί να αντιπαρατεθεί αυτήν τη στιγμή.

Η δημιουργία αυτής της κίνησης δεν είναι απαραίτητα αρνητική για την κυβέρνηση. Αντίθετα, μπορεί να την ευνοεί, καθώς προσφέρει ένα ρεαλιστικό μέτρο σύγκρισης. Απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι πολίτες μπορούν να συγκρίνουν την κατάσταση που βίωσαν με άλλες κυβερνήσεις, όπως αυτές του Νικήτα Κακλαμάνη και του Ευριπίδη Στυλιανίδη. Αυτή η αντιπαράθεση μπορεί να λειτουργήσει πιο υγιώς για την πολιτική σκηνή.

Πηγή: tanea.gr