Η σημερινή εικόνα της Κεντροαριστεράς είναι ανησυχητική. Αποτυγχάνει να εκφράσει τους πιο αδύναμους, επικεντρώνοντας την προσοχή της σε διαφορετικές κοινωνικές κατηγορίες. Τα κόμματα της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, φέρουν τη σφραγίδα της αποσύνδεσης από τους εργαζόμενους και τους απόκληρους, οι οποίοι έχουν στραφεί αλλού για πολιτική στήριξη. Το ΚΚΕ αναδεικνύεται ως το μοναδικό πραγματικά λαϊκό κόμμα στην Αριστερά, αντιπροσωπεύοντας και στηρίζοντας αυτούς που παλεύουν για την επιβίωση.
Η Κεντροαριστερά δείχνει διστακτικότητα να μιλήσει ανοιχτά για φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας ή να προτείνει αλλαγές που θα ωφελήσουν τους αδύναμους. Αντίθετα, οι ηγεσίες των κομμάτων της δείχνουν να απολαμβάνουν την ασφάλεια των εύπορων στρωμάτων, αποφεύγοντας να ευαισθητοποιηθούν για τα κοινωνικά προβλήματα που τους περιβάλλουν.
Στην αντίπερα όχθη, η Ακροδεξιά κερδίζει έδαφος, σαρώνoντας στις εκλογές και προσελκύοντας την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία παραδοσιακά η Αριστερά ασκούσε επιρροή. Αυτή η μετατόπιση στην πολιτική σκηνή είναι εντυπωσιακή και υποδεικνύει μια βαθιά αλλαγή στις κοινωνικές προτιμήσεις.
Η κατάσταση αυτή ενδέχεται να οφείλεται σε μια κουλτούρα ηττοπάθειας, που έχει εγκατασταθεί στην Κεντροαριστερά τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια. Η ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού έχει οδηγήσει σε χάσμα μεταξύ των κομμάτων και της πραγματικότητας που ζουν οι απλοί πολίτες. Η αδυναμία της Κεντροαριστεράς να πολιτικοποιήσει το αίσθημα της κοινωνικής αδικίας αφήνει τους “κάτω” να αναζητούν αλλού πολιτική εκπροσώπηση.
Παρά τις εσωτερικές αναταράξεις, η Κεντροαριστερά της Ελλάδας φαίνεται να βασίζεται στον κομματικό πατριωτισμό και την αισιοδοξία για μέλλον, ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να αναγνωρίσει τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Η ανησυχία είναι εμφανής, καθώς η πολιτική τους κατεύθυνση δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πιο αδύναμων.
Η κυριαρχία των παραδοσιακών κομμάτων σε εύπορες κοινωνικές ομάδες δείχνει ελλιπή κατανόηση των διευρυνόμενων ανισοτήτων, κάτι που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για επανατοποθέτηση της Κεντροαριστεράς και αποδοχής μιας νέας, πιο συμπεριληπτικής προσέγγισης. Είναι προφανές πως η επιτυχία της Ακροδεξιάς συνδέεται με την αδυναμία της Κεντροαριστεράς να επαναφέρει στο προσκήνιο τα ζητήματα που απασχολούν τα λαϊκά στρώματα.
Πηγή: tanea.gr