Ο Μίμης Πλέσσας, ένας από τους πιο εμβληματικούς Έλληνες μουσικοσυνθέτες, έφυγε από τη ζωή λίγες ημέρες πριν φτάσει το οριακό εκατοστό έτος της ηλικίας του. Η καριέρα του αποδεικνύει πως η ελληνική μουσική έχει τη δυνατότητα να αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στην καλλιτεχνική κληρονομιά, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γεννημένος στις 12 Οκτωβρίου 1924 στην Αθήνα, ο Πλέσσας εκδήλωσε το μουσικό του ταλέντο από νεαρή ηλικία, καθώς στα 15 του χρόνια έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές στη Χημεία, όπου το 1952, ενώ ήταν ακόμη νέος πιανίστας, κέρδισε το πρώτο βραβείο μουσικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Η δημιουργική του δραστηριότητα εκτείνεται από την τζαζ και την ελαφριά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι, ενώ διακρίθηκε σε πολλές διεθνείς και ελληνικές μουσικές διοργανώσεις. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως οι Ζωής Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη και Τόλης Βοσκόπουλος, έχοντας προσφέρει στα τραγούδια τους μερικές από τις πιο αξέχαστες και αγαπημένες μελωδίες.

Το 2000, τιμήθηκε από τον Δήμο της Αθήνας για τα 50 χρόνια προσφοράς του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό. Αυτή η τιμή ακολούθησε διάφορες άλλες, όπως ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα το 2001 και πολλές ακόμη αναγνωρίσεις για την πολιτιστική του συμβολή. Σημαντικές συνεργασίες του περιλαμβάνουν τη σύνθεση μουσικής για πάνω από 100 ταινίες και παραστάσεις, καθώς και τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης».

Το έργο του άφησε σφραγίδα στην ελληνική δισκογραφία, με κομμάτια όπως τα «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου», «Χίλιες βραδιές» και «Θα πιω απόψε το φεγγάρι». Οι συνθέσεις του αναγνωρίστηκαν και σε διεθνές επίπεδο, γεγονός που τον κατέστησε έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες δημιουργούς.

Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, βραβεύτηκε ως Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής, αποτέλεσμα της πολυδιάστατης προσφοράς του στην ελληνική μουσική. Το πλούσιο έργο του, που συνδυάζει επιρροές από την τζαζ, το θέατρο και τον κινηματογράφο, θα παραμείνει ως μια σπουδαία κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.

Πηγή: tanea.gr